AS ÁRBORES DO MEU PATIO
As árbores do meu patio
estanse pondo douradas,
o Outono doutros anos
volveu de novo pintalas.
Axiña han caer as follas
é o vento que as ha levar
e cando chegue o inverno
nin folliña vai quedar.
TAN, TAN.
(Federico García Lorca)
Tan, tan.
¿Quién es?
El Otoño otra vez.
¿Qué quiere el Otoño?
El frescor de tu sien.
No te lo quiero dar.
Yo te lo quiero quitar.
Tan, tan.
¿Quién es?
El Otoño otra vez.
POR UN CAMINO DE ORO
(Juan Ramón Jiménez)
Por un camino de oro van los mirlos... ¿Adónde?
Por un camino de oro van las rosas... ¿Adónde?
Por un camino de oro voy...
¿Adónde,
otoño? ¿Adónde, pájaros y flores?
É OUTONO NO COUREL
(Uxío Novoneyra)
(Uxío Novoneyra)
Veu o tempo morno do Outono.
Os días son tardes longas...
O aire é unha cousa...
Os días son tardes longas...
O aire é unha cousa...
Caen as follas...
Sinto unha cousa
que se pousa en min e non me toca...
Sinto unha cousa
que se pousa en min e non me toca...
Anda o vento ceibe polos eidos
con todas as ás soltas,
empreña os castiñeiros,
ripa as lousas dos teitos
e escachafoula nas portas.
Chove no monte e nas viñas.
Chove pausiño prás sombras,
chove prá baixo e prá riba.
O aire de soño en soño,
a auga pinga que pinga...
No hay comentarios:
Publicar un comentario